گرچه مشکلات کنونی بخش راه و‌ترابری و بسیاری از سوانح هوایی، ریلی و جاده‌ای و محقق نشدن بسیاری از اهداف پیش‌بینی شده این بخش در سال‌های اخیر عاملی در جدی‌تر شدن مباحث مطرح پیرامون احتمال تغییر وزیر راه و ترابری بوده است، اما شاید بتوان موضوع بازنشستگی رحمتی را عاملی مؤثر برای تاخیر در انجام این کار و مسبب قطعی شدن تغییر وزیر راه و ترابری قلمدادکرد.
نکته مطرح در تغییر وزیر راه و ترابری نقاط ضعف و مشکلات کنونی بخش راه و ترابری است که تا کنون به شکل ضمنی بارها مطرح شده اما هیچ‌یک از دولتمردان به‌طور شفاف آن را مطرح نکرده و حتی در مواردی که استیضاح رحمتی به شکل غیررسمی نیز مد نظر قرار گرفته بود، نمایندگان مجلس از پرداختن به علل این درخواست امتناع کردند.
این روند موجب شد تا همواره مشکلات بخش راه‌ترابری مانند آزادراه تهران-شمال، توسعه حمل‌ونقل ریلی و جاده‌ای، ترانزیت، مشکلات فرودگاه امام و... تحت‌تأثیر مباحث مطرح در زمینه کمبود اعتبار یا اعمال برخی تحریم‌ها توجیه شود.
این در حالی است که برخی اخبار از عملکرد مطلوب این وزارتخانه در انجام تعهدات ناشی از سفرهای استانی حکایت دارد، با این روند باید پرسید، بازنشستگی رحمتی تا چه حد دلیل قانع‌کننده‌ای برای تغییر وزیر راه و ترابری محسوب شده یا علت واقعی این تغییر ریشه در مسائل دیگری دارد که تا کنون اعلام نشده است.
پیش از این رحمتی بارها اخبار منتشر شده پیرامون احتمال خروج خود از کابینه را به شایعه تعبیر و اعلام کرده بود تا زمانی که دولت به حضور وی در کابینه معتقد باشد به کار خود ادامه داده و به هیچ وجه به گزینه استعفا فکر نمی‌کند.
از حمید بهبهانی، معاون برنامه‌ریزی و اقتصاد حمل‌ونقل وزارت راه و ترابری و مشاور رئیس‌جمهوری که در سال‌های فعالیت رحمتی در این وزارتخانه، از جمله معاونین وی بوده و از سوی دیگر به‌دلیل همکاری با رئیس‌جمهوری در زمان حضور محمود احمدنژادی در شهرداری تهران، روابط نزدیکی با وی دارد، به‌عنوان اصلی‌ترین گزینه احتمالی جایگزین وزیر راه یاد می‌شود.
